Stan zapalny objawia się na skórze w postaci miejscowych lub uogólnionych zmian. Zmiany te mogą być czerwone (na skórze osób rasy kaukaskiej) lub ciemne (na skórze o ciemniejszym odcieniu), łuszczące się, swędzące i łuskowate.
Przewlekła łuszczyca jest chorobą trwającą całe życie. Okresy, w których na skórze pojawiają się blaszki łuszczycowe nazywane są zaostrzeniami a okresy, w których zanikają, nazywane są remisjami. Zniknięcie zmian nie musi oznaczać wyleczenia łuszczycy, ponieważ ich ustąpienie jest tylko tymczasowe. Zaostrzenia i remisje są częścią normalnego przebiegu klinicznego łuszczycy.
Ponadto osoby z łuszczycą częściej chorują na inne choroby przewlekłe, , takie jak cukrzyca i choroby układu krążenia, dlatego wczesne wykrycie i właściwe leczenie tych chorób ma ogromne znaczenie dla zapobiegania ich progresji.
Łuszczyca występuje powszechnie. Łuszczyca może pojawić się w każdym wieku, ale rzadko występuje przed 10. rokiem życia. Najczęściej pojawia się w wieku od 15 do 30 lat. Wydaje się, że łuszczyca występuje równie często u mężczyzn, jak i u kobiet.
Etiologia łuszczycy pozostaje niejasna, chociaż istnieją dowody na predyspozycje genetyczne. Dziedziczność nie wyjaśnia w pełni, dlaczego łuszczyca występuje. Inne czynniki, takie jak nawyki zdrowotne i styl życia, mogą zwiększać prawdopodobieństwo zachorowania na łuszczycę, zwłaszcza u osób z predyspozycją genetyczną 5 .
Czy wiesz, że łuszczyca może objawiać się na różne sposoby?
Charakteryzuje się ona czerwonymi plackami na skórze, pokrytymi białymi lub srebrnymi łuszczącymi się łuskami. Zmiany te są różnej wielkości i albo występują tylko na niektórych obszarach ciała, albo pokrywają większość skóry. Zwykle pojawiają się na łokciach, kolanach, skórze głowy i dolnej części pleców. Jednak mogą również pojawić się w dowolnym miejscu na skórze.
Łuszczyca plackowata jest najczęstszą postacią, aczkolwiek niejedyną.
Łuszczyca może objawiać się czerwonymi plackami, ale także drobnymi grudkami, pęcherzami lub ogólnym zaczerwienieniem skóry. W zależności od postaci i umiejscowienia zmian rozróżnia się różne rodzaje łuszczycy:
Rodzaj łuszczycy | Cecha główna | Postać | Umiejscowienie |
---|---|---|---|
Łuszczyca plackowata | Najczęstszy rodzaj. Ma go 90% chorych. | Czerwone placki na skórze pokryte białymi lub srebrnymi złuszczającymi się łuskami. Ich wielkość bywa różna, od małych placków do dużych blaszek, które mogą pokrywać dużą powierzchnię ciała. Często swędzą i bolą, mogą pękać i krwawić. | Zwykle na łokciach, kolanach, skórze głowy i dolnej części pleców. |
Łuszczyca drobnogrudkowa | Druga co do częstości. Najczęstsza postać wśród dzieci i młodzieży. | Czerwonawy kolor, zmiany mogą być pokryte łuszczącymi się warstwami naskórka. | Zwykle na tułowiu oraz u nasady rąk i nóg. |
Łuszczyca odwrócona | Stosunkowo rzadka, stanowiąca 2-6% wszystkich przypadków łuszczycy. | Mocno zaczerwienione blaszki wokół fałdów skórnych. Na krawędziach mogą pojawić się pęknięcia. | Zwykle w miejscach takich jak w zgięciu kolana, pod pachą, w pachwinach i innych fałdach skórnych wokół genitaliów i pośladków. |
Łuszczyca krostkowa | Rzadki typ łuszczycy. Dotyka głównie dorosłych. | Krosty. Krosty mogą grupować się w klastry i tworzyć pojedynczy większy pęcherz. | Zwykle dotyczy stóp i dłoni. |
Łuszczyca erytrodermiczna | Najcięższa postać łuszczycy, ale najrzadziej występująca. | Czerwona wysypka i łuskowatość skóry. | Prawie na całej skórze. |
Zaokrąglone lub owalne czerwone placki pokryte białymi lub srebrnymi łuskami. Ich wielkość bywa różna, od małych placków do dużych blaszek, które mogą pokrywać dużą powierzchnię ciała. Najbardziej typowe lokalizacje to łokcie, kolana, dolna część pleców i skóra głowy, ale mogą również pojawić się w dowolnym obszarze skóry. |
|
Świąd. Świąd jest u chorych na łuszczycę jednym z najczęstszych objawów i może mieć większy wpływ na jakość życia niż wizualne objawy choroby. Świąd występuje u 60–90% 7 pacjentów, stanowiąc główne źródło dyskomfortu i wpływając na samopoczucie fizyczne i psychiczne.. |
|
Pieczenie, ból lub krwawienie. Analogicznie ból skóry zgłasza nawet 90% pacjentów Innym typowym objawem łuszczycy jest objaw Köbnera. Polega on na tym, że każdy uraz skóry (zadrapania, oparzenia itp.) powoduje pojawienie się zmian łuszczycowych od 2 do 6 tygodni po urazie. Zdarza się to u 1 na każde 4 osoby z łuszczycą. |
Co zrobić, jeśli zauważę jakiekolwiek objawy?
Jak widzieliśmy, łuszczyca może objawiać się w znacznie większej liczbie miejsc niż tylko na skórze. Codzienne życie z łuszczycą może być trudne.
Pacjent może mieć okresy, w których czuje się zdrowy, silny i odporny, ale są też chwile, kiedy doświadcza takich uczuć, jak samotność, zakłopotanie, niepokój, niska samoocena, depresja, złość lub strach.
Współpraca z lekarzem w celu ustalenia takiego planu leczenia, który pomoże skutecznie zarządzać chorobą łuszczycową, może zmniejszyć codzienny dyskomfort i dać poczucie nadziei na przyszłość. Równie ważne jest uświadomienie sobie, w jaki sposób choroba łuszczycowa wpływa na codzienne życie, proszenie o pomoc osób z otoczenia i tworzenie zdrowych nawyków pomagających sprostać wyzwaniom życia z chorobą przewlekłą.
Wpływ łuszczycy wykracza poza oczywistą intensywność zmian skórnych. Łuszczyca zakłóca każdy aspekt codziennego życia pacjentów, powodując ogromne obciążenie fizyczne, emocjonalne i społeczne oraz wpływając na ich zdrowie psychiczne.
Zaburzenia snu:
Zaburzenia snu są bardzo rozpowszechnione wśród pacjentów z łuszczycą. Aż 61% pacjentów ze świądem cierpi na zaburzenia snu 9 .
Zaburzenia snu wiążą się z niższą jakością życia i większym ryzykiem wystąpienia zaburzeń metabolicznych i psychicznych , które mogą mieć wpływ na pracę, życie rodzinne i społeczne.
Trudności w relacjach społecznych i zawodowych:
Wykluczenie społeczne, dyskryminacja i stygmatyzacja mają duży wpływ na osobę chorą na łuszczycę i na jej rodzinę. Zmęczenie fizyczne i absencja w pracy mogą również ograniczać produktywność i zdolność do wykonywania zadań.
Wpływ łuszczycy na samoocenę i nastrój:
Łuszczyca może powodować niepewność i niską samoocenę. Pacjent może czuć się skrępowany i martwić się reakcjami innych ludzi i ich opinią o nim. Objawy łuszczycy zmniejszają dobrostan i powodują niepokój o własny wygląd, wstyd, poczucie winy, niską samoocenę, zakłopotanie, izolację i trudności w pracy.
W rezultacie 1/4 chorych wykazuje oznaki depresji, a 48% ma zaburzenia lękowe 10 .
Wpływ łuszczycy objawiającej się na obszarach trudnych do leczenia:
Chociaż łuszczyca zwykle pojawia się na ramionach, kolanach i dolnej części pleców, może też dotyczyć innych obszarów, w których może być szczególnie uciążliwa:
Łuszczyca skóry głowy. Stanowi istotne upośledzenie psychospołeczne; aż 31% pacjentów z łuszczycą skóry głowy uskarżało się na przygnębienie 11 . Najbardziej dokuczliwymi objawami były:
|
Łuszczyca fałdów skóry. Łuszczyca odwrócona może wystąpić w fałdach skórnych, takich jak pachy i fałdy pod piersiami. Ma postać czerwonych, gładkich i wyraźnie widocznych placków, które pojawiają się w pachwinach, na narządach płciowych, pod pachami, w szczelinie międzypośladkowej, a u kobiet pod biustem. Ze względu na wilgotność tych obszarów placki te nie mają łuszczących się warstw. Ta postać może współistnieć z innymi rodzajami łuszczycy u tej samej osoby. |
||
Łuszczyca narządów płciowych. Około 80% pacjentów z łuszczycą narządów płciowych zgłasza, że ma ona wpływ na ich życie seksualne. 12 . Może to być związane z:
|
Łuszczyca dłoni i podeszew stóp. Łuszczyca w tych okolicach może mieć bardzo negatywny wpływ na jakość życia. Często towarzyszą temu bolesne pęknięcia i szczeliny, które mogą krwawić. |
||
Łuszczyca paznokci. Łuszczyca paznokci dotyka nawet połowę pacjentów z łuszczycą. Typowe są dziurki w paznokciach, tak jakby paznokcie zostały przebite szpilką. Te punkty sprawiają, że zaatakowana część paznokcia przypomina naparstek. Typowe jest również, że paznokieć staje się biały, a jego końcówka łuszczy się i zmienia kolor na szary z żółtawym brzegiem. Czasami paznokieć staje się bardzo gruby. |
Łuszczyca twarzy. Łuszczyca twarzy występuje rzadko, ale ponieważ jest bardzo widoczna, jej skutki psychologiczne mogą być znaczące. Zwykle występuje ona na brwiach, na skórze między nosem a górną wargą, w górnej części czoła i na linii włosów. Łuszczycę na twarzy i wokół niej należy leczyć ostrożnie, ponieważ skóra w tym miejscu jest bardzo wrażliwa. |
Łuszczyca jest chorobą przewlekłą, która zwykle wymaga leczenia przez całe życie. Ponieważ przyczyna łuszczycy jest nadal nieznana, dostępne leczenie służy jedynie kontrolowaniu oznak i objawów choroby.
Istnieją różne opcje leczenia łuszczycy, takie jak leczenie miejscowe (stosowane zewnętrznie na skórę), fototerapia (światłem UV) lub leki ogólnoustrojowe.
Pacjenci z łuszczycą stają przed licznymi decyzjami dotyczącymi leczenia i trybu życia.